siteways

Donderdag negen Mei, acht minuten over acht, een prachtdag. Het felle ochtendlicht prikt dwars door mijn hemelsblauwe overgordijnen. Ik weet dat ik de wereld aankan. De laatste tijd heb ik het gevoel dat ik voortdurend heen en weer word geslingerd. Somberheid die zomaar oplost, donkere wolken die uit het niets komen aandrijven. Menselijke instabiliteit in een onzekere wereld zullen we maar zeggen. Maar als het geluk je toelacht moet je teruglachen en dat ga ik zeker doen vandaag. Deze blijmoedigheid laat ik niet zomaar ongemerkt weer in het niets oplossen of overschaduwen door negatieve gedachten. Dit keer zet ik mijn tanden erin. Ik ga het als een terriër bewaken. Je moet van goede huize komen om me dit te ontnemen. (more…)

Mei. Lentemei. Uitgestrekte uiterwaarden. Glanzende boterbloemblaadjes. Pluizige zweefbollen, paardebloemresten. Windgewuifd Fluitekruid. Gras. Sappig, uitnodigend, zomergeurend, dieper dan diepgroen. Een paarsblauwe halfbewolkte hemel. (more…)

Achter zich hoort hij schreeuwende stemmen en het ritmische geratel van tientallen schoenen in hun uiterste versnelling. Ook de zolen van zijn medestanders voor, achter en opzij raken met kracht en in rap tempo het plaveisel. De echo’s van zowel de vluchters als de belagers kaatsen luid door de smalle steegjes. Verder hoort hij voornamelijk zijn eigen ritme, het krachtige bonken van zijn hart en zijn hijgende adem. (more…)

Een uitstapje weg van de IJssel naar ander inspirerend water. Voor mij is de zee het toppunt van rust en schoonheid. Als ik er van wegrij wil ik eigenlijk maar een ding: terug.