September 2006


Zusterstad door de eeuwen heen, verbonden door de IJssel en daaruit voortkomend opgegroeid met een soortgelijke geschiedenis, met vergelijkbare handelsbelangen, vrienden en vijanden, verdedigingswerken en waterbeleid.

Ik ben er eens een kijkje gaan nemen

naar foto's

Ik liep door de stad en keek naar boven….

naar foto's

De IJssel gaat een andere toekomst tegemoet. Er zijn aan het begin van de zomer grote gedeelten in de uiterwaarden weggegraven om ruim baan te maken voor hoog water en tegelijkertijd als ontvangst voor nieuwe of terugkerende flora en fauna.

Men is er zo langzamerhand van overtuigd dat de rivieren echt meer ruimte moeten krijgen om het vele water te kunnen afvoeren en om buurtbewoners te vrijwaarden van overlast. Er liggen plannen om de uiterwaarden bij Cortenoever en Voorst te vergroten en de dijken te verplaatsen. Bovendien zijn er ideeën om een nevengeul te graven rondom de wijk “De Hoven” aan de andere kant van de rivier bij Zutphen.

Oplossingen zijn zoals vrijwel alles afhankelijk van budgetten en financiële argumenten pleiten voor de eerste oplossing terwijl een stuurgroep van betrokken gemeenten de geul de beste oplossing vindt, maar dat ten spijt is het nevengeul-idee nog even verplaatst naar de koelkast en buigt men zich nu over een plan dat wel betaalbaar is. De stuurgroep heeft tot eind 2007 om een overtuigend plan in te dienen bij Rijswaterstaat.

Vechten tegen het water is van alle tijden en in 1356 is er zelfs een hele bocht van de IJssel verlegd omdat het water langzaam de stad aan het opslokken was en zelfs delen van de stadsmuur er in waren verdwenen. Veel vijanden hebben de stad bestormd, geplunderd of ingenomen, van Vikingen tot Spanjaarden.Vandaag de dag ziet het er gelukkig allemaal wat vredelievender uit. Het gevecht tegen een stijgend waterpeil blijft echter actueel.

naar foto's

De tijd stroomt troostend en
onverwacht verzachtende golven.

Later kabbelt gestaag naar nog later
en urgenties verdrinken het stille verdriet.

Het lood van mijn hart zinkt langzaam en
het brok in mijn keel ebt alsmaar verder weg.

Maar ergens diep in mijn ziel zwem jij nog
steeds en ik en ons gebeuren drijven met je mee.

naar foto's

zwaar

Ik kijk vanuit mijn rillende huis door een huilend keukenraam.
Ik zie dat de bliksem heldere luchten doorklieft en een zorgeloos uitzicht vermorzeld.
Ik hoor de donder die diepgewortelde angstgevoelens opdreunt.
Ik zie de zondvloed in de achtertuin.
Ik zie metersdiepe plassen, twintig vraatzuchtige slakken in een reddeloos verloren Dahlia en een kletterende waterval uit de dakgoot.

moedig

Ik kijk vanuit mijn humeurig huis door een betraand keukenraam.
Ik zie dat de bliksem heldere luchten doorklieft en een zorgeloos uitzicht verhult.
Ik hoor de donder die onzinnige angstgevoelens opdreunt.
Ik zie de overvloed in de achtertuin.
Ik zie ondiepe plassen zakken, twintig euforische slakken in een aangevreten Dahlia en een glinsterende waterval uit de dakgoot.

naar foto's