De regen tikt gestaag en de wind waait met veel kabaal langs huizen en door boomtoppen.

Dit is het authentieke Nederlandse voorjaar, waarin alle seizoenen een plekje bevechten. Vandaag heeft de herfst het gewonnen, met overmacht. Het was een ongelijke strijd, dat moet er bij vermeld. De winter is zijn trouwe compagnon en weet van geen wijken. Het is een taaie en hij prikt nog regelmatig ijzig koude gaten in onze voorjaarsstemming. En de lente, ze doet haar best, dat moet ik haar nageven, maar ach ze is nog veel te zwak om ook maar iets uit te halen. Tja… en van de zomer hoeven we voorlopig helemaal niets te verwachten. Ze staat nonchalant op grote afstand en bekijkt het zonder veel interesse ……

Ik ben vandaag nog bij de tot aan de rand gevulde rivier gaan kijken, maar trof alleen grijs, grauw en gruwel. Ik heb het fototoestel maar in mijn jaszak laten zitten.Toch raad ik iedereen aan om het lenteverlangen vooral te blijven koesteren. Misschien helpen een paar vrolijke zomerfoto’s van vorig jaar om de loerende zwartgalligheid te bestrijden.

foto